1. Γίνεται μεγάλος ντόρος με τη διαφθορά και αρκετοί συμπολίτες μας (ειδικά οι νέοι), έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους γενικά στα πολιτικά πρόσωπα. Τι πρέπει να αλλάξει για να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση;
Πολλά. Πρωτίστως χρειάζεται να αναδειχθούν σε σημαντικές θέσεις της πολιτείας εμπνευσμένοι ηγέτες οι οποίοι δεν θα είναι παράδειγμα προς αποφυγή αλλά θα ηγούνται δια του παραδείγματος. Επιβάλλεται να περιοριστεί η άκρατη κομματοκρατία αλλά και να ενισχυθεί η κομματική δημοκρατία. Πρέπει να υπάρξει λήψη και εφαρμογή συγκεκριμένων μέτρων για πάταξη της διαφθοράς, της διαπλοκής και της αναξιοκρατίας. Πώς θα πειστούν οι πολίτες να ασχοληθούν αν δεν υπάρξει προηγουμένως ανάδειξη της αξίας του κοινού καλού, του κοινού συμφέροντος και του πολιτισμού ως αντίβαρο στην ανηθικότητα, στον ωφελιμισμό, στο ατομικό συμφέρον, στον υπερκαταναλωτισμό και στην “ιδεολογία” του εύκολου πλουτισμού. Πρέπει όμως από την άλλη να επισημάνουμε πως και οι ίδιοι έχουν ευθύνη. Οφείλουν να αποβάλουν τη μοιρολατρική νοοτροπία του “εγώ δεν ψηφίζω γιατί τίποτα δεν αλλάζει” και να συνειδητοποιήσουν ότι μόνο με την ενεργό συμμετοχή τους μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Κυρίως, όμως, οφείλουν να αποβάλουν την εγωιστική νοοτροπία του “ψηφίζω με κριτήριο το προσωπικό μου συμφέρον” και να αντιληφθούν πως αυτή η στάση, μακροπρόθεσμα, αποδεικνύεται πάντα ζημιογόνα για το κοινό καλό, άρα και για του ιδίους, αφού αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας. Στις 30 του Μάη, λοιπόν, ο πολίτες ας προσέλθουν στις κάλπες έχοντας κατά νου τη βασική και απαράβατη αρχή ότι η προσωπική ευημερία θα έρθει μόνο μέσα από την προαγωγή του κοινού συμφέροντος.
2. Ένα ισχυρό μέτρο κατά τις διαφθοράς είναι η ανάληψη πολιτικής ευθύνης. Πρακτικά στην Κύπρο πώς αυτή γίνεται αντιληπτή;
Θα σας απαντήσω πολύ απλά. Στην Κύπρο ο όρος “ανάληψη πολιτικής ευθύνης” είναι όρος άγνωστος. Αναλογιστείτε μόνο πόσα σκάνδαλα, εγκληματικές παραλείψεις ή λανθασμένες πολιτικές αποφάσεις βιώσαμε στον τόπο μας και μετά ανακαλέστε στη μνήμη σας πόσοι από τους εμπλεκόμενους σε αυτά είχαν την πολιτική ευθιξία να παραιτηθούν ή ο πολιτικός τους προϊστάμενος να αναλάβει την πολιτική ευθύνη. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όσοι τελικά παραιτήθηκαν, όσοι (ελάχιστοι) καταδικάστηκαν και κυρίως όσοι (οι πλείστοι) παρέμειναν στη θέση τους δεν είχαν ούτε καν τη στοιχειώδη ευγένεια να απολογηθούν στον λαό. Αντ’ αυτού μέχρι και σήμερα θεωρούν τους εαυτούς τους θύματα πολιτικής πλεκτάνης και είτε διακηρύττουν την αθωότητα τους, είτε αποποιούνται την οποιαδήποτε ποινική, αστική αλλά κυρίως πολιτική ευθύνη.
3. Η Λεμεσός σε ποιο βαθμό έχει πληγεί μετά το σκάνδαλο των «χρυσών διαβατηρίων»;
Σε πολύ μεγάλο βαθμό. Κι αυτό ήταν φυσιολογικό, αν λάβουμε υπόψιν ότι η οικονομική πρόοδος που παρατηρήθηκε στην πόλη μας στηρίχθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό στην οικοδομική ανάπτυξη η οποία με τη σειρά της ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με το πρόγραμμα πολιτογραφήσεων. Εδώ οφείλω να κάνω μια μικρή παρένθεση και να πω ότι διαφωνώ με τη δαιμονοποίηση του προγράμματος. Θεωρώ ότι, τέτοιοι είδους προγράμματα, όταν αυτά εφαρμόζονται σωστά και με διαφάνεια, είναι προς όφελος της οικονομίας, των τοπικών κοινωνιών και του κράτους εν γένει. Από κει και περά όμως, η απαράδεκτη και άπληστη, θα μπορούσαν να πω, εκμετάλλευση του από ορισμένους αλλά και η, αποδεδειγμένα, παράνομη εφαρμογή του, οδήγησαν στα αποτελέσματα που βιώνουμε σήμερα. Διεθνές ρεζίλεμα, διαφθορά και οικονομική ασφυξία των τομέων που σχετίζονταν στενά με την εφαρμογή του προγράμματος. Ταυτόχρονα, αποτέλεσε κι ένα μάθημα, ελπίζω, ότι η οποιαδήποτε οικονομική ανάπτυξη δεν πρέπει να είναι μονοδιάστατη, ή ευκαιριακού χαρακτήρα, αλλά θα πρέπει να βασίζεται σε ένα στρατηγικό σχεδιασμό με μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
4. Παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα τους εκπαιδευτικούς να απεργούν, λόγω της άδικης εφαρμογής του καθεστώτος εργοδότησής τους, υπό τη μορφή της αγοράς υπηρεσιών. Ποια η άποψή σας;
Από την Τρίτη 11 Μαΐου. Eδώ και δύο βδομάδες. Μέχρι τώρα το Υπουργείο Παιδείας αντιμετώπιζε τους 4500-5000 χιλιάδες εκπαιδευτικούς που εργοδοτούνται στα απογευματινά προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας (Ολοήμερα, Επιμορφωτικά, Προαιρετικά, ΚΙΕ κ.α) σαν εκπαιδευτικούς δεύτερης κατηγορίας. Η μη ανάληψη οποιασδήποτε σοβαρής προσπάθειας από μέρους του για εκτόνωση της κατάστασης, η αδιαφορία του θα έλεγα, πιστοποιεί ότι πλέον τους αντιμετωπίζει και σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί κλήθηκαν το 2013, εν μια νυχτί, να δουν το καθεστώς εργασίας του να μετατρέπεται από αυτό του μισθωτού σε αυτό του της αγοράς υπηρεσιών. Το αποδέχτηκαν γιατί αντιλαμβάνονταν την κρισιμότητα των καιρών. Οχτώ χρόνια μετά και ενώ πολλοί εργαζόμενοι επανακτούν δικαιώματα που απώλεσαν την ίδια περίοδο, οι συνάνθρωποι μας αυτοί βρίσκουν πόρτες κλειστές ως προς τα αιτήματα τους. Δεν διεκδικούν κάτι παράλογο. Διεκδικούν το αυτονόητο. Την κατάργηση του καθεστώτος της αγοράς υπηρεσιών και την εργασιακή τους αξιοπρέπεια. Κυρίως, όμως, διεκδικούν το δίκαιο. Και αυτό δεν το λέω εγώ αλλά η απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου που τους δικαιώνει, ευρωπαϊκές συστάσεις αλλά και η προ λίγων εβδομάδων ψήφιση νόμου από την Βουλή για μετατροπή τους σε μισθωτούς. Η κυβέρνηση οφείλει να διορθώσει αυτή τη στρέβλωση. Στηρίζουμε τον αγώνα τους και καλούμε την κυβέρνηση να σεβαστεί τις αποφάσεις των δικαστηρίων.
5. Ποιο το δικό σας όραμα για την πόλη και την επαρχία σας; Πώς θα βοηθήσετε στην περαιτέρω ανάπτυξη της;
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος του ερωτήματός σας, αυτό δεν μπορεί να απαντηθεί όπως θα απαντούσε σε ανάλογη ερώτηση κάποιος που θα διεκδικούσε την θέση π.χ. του Δημάρχου, μια θέση αμιγώς εκτελεστική που διεκδικείται με συγκεκριμένο προεκλογικό, υλοποιήσιμο πρόγραμμα. Το λειτούργημα του Βουλευτή δεν έχει εκτελεστική μορφή αλλά νομοθετική και οι δράσεις του υλοποιούνται μέσω της συναπόφασης των 56 Βουλευτών ή της πλειοψηφίας αυτών. Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι δεν έχω όραμα για την πόλη μου. Όραμα μου είναι μια Λεμεσός που θα εφαρμόζει μια ισορροπημένη ανάπτυξη. Φαντάζομαι μια πόλη που το παραλιακό της, κυρίως αλλά όχι μόνο, μέτωπο θα αποτελεί την καρδιά της τουριστικής δραστηριότητας, μια μεγάλη περιοχή που θα αποτελεί την τεχνόπολη μέσα στην ευρύτερη πόλη, το ιστορικό μας κέντρο αναβαθμισμένο και εμπλουτισμένο με χώρους πολιτισμού, βιβλιοθήκες, χώρους ψυχαγωγίας, και πράσινες γειτονιές στις οποίες οι συμπολίτες μας θα χαίρονται να ζουν. Και όλες αυτές οι περιοχές να είναι συνδεδεμένες με ένα ευέλικτο και γρήγορο οδικό δίκτυο που θα δίνει την ευχέρεια να το διανύσεις χρησιμοποιώντας εναλλακτικούς τρόπους μεταφοράς. Μια πραγματικά «έξυπνη» πόλη, που θα αξιοποιεί αποτελεσματικά όλες τις σύγχρονες ψηφιακές τεχνολογίες που θα προσφέρουν στους πολίτες υπηρεσίες υψηλής αξίας, σε όλους τους τομείς. Επιθυμώ μια Λεμεσό πόλο έλξης και σημαντικό προορισμό για τον προσβάσιμο τουρισμό Αμεα. Μια Λεμεσό ελκυστική για τις επιχειρήσεις και τους επενδυτές, με μειωμένη γραφειοκρατία, με λογικά τέλη. Μια σύγχρονη, λειτουργική και πρωτοπόρα Ευρωπαϊκή πόλη.
-Ποιο θεωρείτε ότι είναι το διακύβευμα των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών;
Το διακύβευμα είναι προφανές. Βρισκόμαστε ενώπιον μιας εκλογικής αναμέτρησης που δεν θα έχει καμία σχέση με τις προηγούμενες. Οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές δεν θα είναι απλά εκλογές επιλογής αντιπροσώπων στο Κοινοβούλιο. Αποτελούν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για όλους μας να επηρεάσουμε και να καθορίσουμε τον πολιτικό προσανατολισμό και το μέλλον της Κύπρου μας. Μια ευκαιρία να επιλέξουμε αν θα μείνουμε βουτηγμένοι στον βούρκο της διαφθοράς, της διαπλοκής και της αδιαφάνειας, ή θα αναπνεύσουμε τον καθαρό αέρα της ελπίδας. Το διακύβευμα, τελικά, είναι αν θα μείνουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν, ή αν θα βαδίσουμε με αποφασιστικά βήματα στο μέλλον, με τελικό προορισμό την καθαρή αλλαγή.
