• Πότε ξεκίνησε η σχέση σας με το ΔΗ.ΚΟ; 

Ο πατέρας μου είναι ιδρυτικό μέλος του κόμματος ενώ εκλέγηκε βουλευτής του ΔΗ.ΚΟ το 1985, όταν εγώ ήμουν μόλις 7 ετών. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι το ΔΗΚΟ άρχισε να αποτελεί μέρος της ζωής μου από την πρώτη στιγμή που απέκτησα την ικανότητα να αποθηκεύω μνήμες. Από κει και πέρα η εμπλοκή μου στο κόμμα ήταν σχεδόν νομοτελειακή. Όχι με την έννοια της οικογενειακής διαδοχής άλλα ως επίκτητη ανάγκη για συνεισφορά στα κοινά.

Συμμετείχα ενεργά στο μαθητικό συνδικαλισμό μέσω των μαθητικών συμβουλίων, ενώ, κατά τα φοιτητικά μου χρόνια, διετέλεσα  εκλελεγμένο στέλεχος του Δ.Σ. της φοιτητικής παράταξης Αναγέννηση Ηνωμένου Βασιλείου. Ακολούθως, με την επιστροφή μου στην Κύπρο, ανέλαβα αρχικά τα καθήκοντα του οργανωτικού γραμματέα και εν συνεχεία του Προέδρου της ΝΕ.ΔΗ.Κ Λεμεσού. Σήμερα έχω την τιμή να υπηρετώ την πόλη μου από το πόστο του Δημοτικού Συμβούλου του ΔΗ.ΚΟ στον Δήμο Λεμεσού. Κοντολογίς, παρά το νεαρό της ηλικίας μου, εάν προσμετρήσουμε και την συμμετοχή μου στον μαθητικό συνδικαλισμό, συμπληρώνω πέραν των 20 χρόνων ενεργού κοινωνικής δράσης. Και λέω κοινωνικής, και όχι πολιτικής, γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι όποιος ασχολείται με τα κοινά οφείλει και επιβάλλεται πρωτίστως, και πάνω απ όλα να υπηρετεί το σύνολο, την κοινωνία, και όχι την πολιτική ως επάγγελμα.

  • Τι ρόλο διαδραματίζει το ΔΗ.ΚΟ στην πολιτική σκηνή σήμερα;

Πιστεύω ότι η ιστορία έταξε το ΔΗΚΟ να διαδραματίσει, από την ίδρυση του μέχρι σήμερα, τον πιο σημαντικό ρόλο στην πολιτική σκηνή.

Μακριά από φανατισμούς, ακρότητες και μισαλλοδοξία το ΔΗΚΟ λειτουργούσε πάντα ως εξισορροπητικός παράγοντας ρύθμισης του πολιτικού τοπίου, ως αντίδοτο στην πόλωση και ως εγγυητής της πολιτικής σταθερότητας και κοινωνικής συνοχής του τόπου, η διασφάλιση των οποίων είναι σήμερα, κάτω από τις πρωτόγνωρες οικονομικές συνθήκες που ζούμε, ζωτικής σημασίας για την Κύπρο.

Ανέκαθεν υπήρξε ο κατεξοχήν εκφραστής της μεσαίας τάξης, της μικτής οικονομίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και ο θεματοφύλακας της διατήρησης της εθνικής μας ταυτότητας, ενώ, όσον αφορά το εθνικό μας θέμα, στήριζε και στηρίζει με πάθος και ρεαλισμό τις προσπάθειες για ορθή λύση του κυπριακού προβλήματος, αλλά, ταυτόχρονα, αποτελεί ανάχωμα σε ξενόφερτες ή κατευθυνόμενες από ξένους, νόθες λύσεις.

  • Τι μάχες θα δώσετε σε περίπτωση που εκλεγείτε;

Πρωτίστως, να πείσω ότι σε αυτές τις δύσκολες ώρες που περνά ο τόπος, αλλά και κατά την διάρκεια των αναμενόμενων εξελίξεων σε ότι αφορά το κυπριακό πρόβλημα, ο τόπος χρειάζεται ένα ΔΗ.ΚΟ ενωμένο από τη βάση μέχρι την ηγετική πυραμίδα. Ο ρόλος του ΔΗ.ΚΟ στην πολιτική σκηνή του τόπου, όπως τον περιέγραψα πιο πριν, το επιφορτίζει με αυξημένες ευθύνες και καθήκοντα έναντι του λαού, πόρρω δυσανάλογα με τα εκλογικά του ποσοστά, καθιστώντας την ενότητα και συνοχή του κόμματος υψίστης σημασίας. 

Επιθυμώ επίσης, να βοηθήσω έμπρακτα στην απόσειση του, σε μεγάλο βαθμό, άδικου χαρακτηρισμού του ΔΗ.ΚΟ ως του κόμματος της καρέκλας και του ρουσφετιού,  με την κατάθεση εισηγήσεων για περαιτέρω ενίσχυση της αξιοκρατίας.

Τέλος, θα αγωνιστώ  ώστε να συνεισφέρω, με ιδέες και προτάσεις στον τόσο αναγκαίο εκσυγχρονισμό του κόμματος, τόσο σε ότι αφορά την εσωτερική του λειτουργία, όσο και σε ότι αφορά την παρουσία του στην κοινωνία για να μπορέσει να αντιμετωπίσει με τρόπο ωφέλιμο, αποτελεσματικό και δημιουργικό τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

Νεόφυτος Χαραλαμπίδης: “Υπεύθυνα, Έντιμα, Αξιόπιστα”