Έντιμε Κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Αντιπροσώπων, Εκλεκτοί Προσκεκλημένοι, Αγαπητοί Φίλοι Αντιστασιακοί, Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές, Φίλες και Φίλοι
Είναι με μεγάλη τιμή που χαιρετίζουμε σήμερα, ως Νεολαία του Δημοκρατικού Κόμματος Λεμεσού, την εκδήλωση Μνήμης και Τιμής για την Αντίσταση και την Επιστροφή του Εθνάρχη Μακαρίου στην Κύπρο, από την αναγκαστική εξορία του μετά το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974.
Είναι μεγάλη μας τιμή γιατί η αποψινή εκδήλωση είναι αφιερωμένη σε ένα ύψιστο πολιτικό γεγονός που συνέβηκε στον τόπο μας, γεμάτο από διαχρονικούς, και πάντοτε επίκαιρους, συμβολισμούς και αξίες.
Η επάνοδος του Εθνάρχη Μακαρίου από την αναγκαστική εξορία που βρισκόταν, μετά το εναντίον του προδοτικό πραξικόπημα της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’ στις 15 Ιουλίου 1974, σηματοδοτεί την αποκατάσταση της διασαλευθείσας συνταγματικής τάξης, την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο.
Σήμερα γιορτάζουμε τη νίκη της δημοκρατίας και της νομιμότητας έναντι της ανομίας και της ανωμαλίας που ξενοκίνητοι και ανεγκέφαλοι επιχείρησαν σε βάρος του λαού και του τόπου μας 36 χρόνια πριν.
Το προδοτικό και φασιστικό Πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου και η Τουρκική εισβολή που ακολούθησε αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, έναντι του οποίου καταβλήθηκε, ως αντιπαροχή, η καταστροφή της Κύπρου.
Είναι ξεκάθαρο ότι δεν πρέπει να αφήσουμε να ολοκληρωθεί το έγκλημα που διαπράχθηκε το 1974. Θα πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι την τελική δικαίωση του τόπου και του λαού μας.
Για μια Κύπρο που θα δικαιώνει τους οραματισμούς του Μακάριου, αλλά και των παλικαριών που έδωσαν την ζωή τους για τη Δημοκρατία και τη νομιμότητα. Αυτά τα παλικάρια και την ηρωική τους αντίσταση, σας διαβεβαιώνω πως ως ΝΕ.ΔΗ.Κ πάντοτε και θα σεβόμαστε και θα τιμούμε.
Αποτίουμε τον ελάχιστον φόρο τιμής στους ηρωικούς Αντιστασιακούς που αγωνίστηκαν και αρκετοί θυσιάστηκαν για να μπορούμε σήμερα να αναπνέουμε εμείς τον αέρα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας.
Αποτίουμε φόρο τιμής στον Εθνάρχη Μακάριο, στον Ηγέτη Σύμβολο της Αντίστασης ενάντια στο Πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, όσο και ενάντια στις ξένες επιβουλές και επεμβάσεις εναντίον της Κύπρου.
Κλείνοντας, θα ήταν παράλειψη μου να μην αναφερθώ, έστω τηλεγραφικά, στην παρούσα κατάσταση σε ότι αφορά τις εξελίξεις στο Κυπριακό πρόβλημα. Ήταν η προγενέστερη αναφορά μου σε διαχρονικούς, και πάντοτε επίκαιρους, συμβολισμούς και αξίες αναφορικά με την σημερινή επέτειο. Είναι προφανές ότι οι διαφαινόμενες εξελίξεις στο Κυπριακό επιβάλλουν σήμερα, ίσως όσο και το 1974, ίσως ακόμα περισσότερο, ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο αλλά και την ενίσχυση εκείνων των δυνάμεων που αποτελούν την σύγχρονη αντίσταση σε αυτούς που επιβουλεύονται την ίδια την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού.
Η στάση των <<επωνύμων>> αλλά και των <<ανωνύμων>> προσώπων κατά το 1974, προσώπων που αποτέλεσαν αργότερα την ηγεσία και την βάση αντίστοιχα του Δημοκρατικού Κόμματος, αλλά και η μεταγενέστερη, συνεπής, γνήσια-πατριωτική πορεία του Δημοκρατικού Κόμματος με επικεφαλής τον αείμνηστο ιδρυτή του Σπύρο Κυπριανού αλλά και τον άξιο διάδοχο του αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο, δεικνύουν που θα πρέπει να στραφούμε σήμερα για την διατήρηση σθεναρής αντίστασης στις επιβουλές των ξένων. Πρέπει να στραφούμε, στην περαιτέρω ενίσχυση και ενδυνάμωση του Δημοκρατικού Κόμματος.
Καλώ όλους τους Συναγωνιστές σε συστράτευση, για το ΔΗ.ΚΟ, για την Κύπρο.
Σας ευχαριστώ.
